Nu al avontuur!
Blijf op de hoogte en volg Jordie en Yara
07 Januari 2014 | Thailand, Kanchanaburi
De nachtrust wordt bruut verstoord door onze buren die heel luidruchtig en jaloersmakend lang het beste in elkaar naar boven halen. Lang leve de liefde zullen we maar zeggen. Een nieuw jaar dus tijd voor goede voornemens. "Laten we de wekker op tijd zetten en vroeg opstaan schat, dan hebben we nog wat aan onze dag." Deel één van ons goede voornemen ging soepel, de wekker ging stipt om 8 uur af. Verrassend genoeg verloopt deel twee van het plan een stuk minder goed, half elf worden we slaperig wakker. Snel hijsen we onszelf uit het heerlijke bed en trekken we een alleraardigst zwemtenuetje aan om ons vervolgens op de 34e verdieping te laten verrassen door het koude water van het buitenzwembad met uitzicht op de stad. Bibberend laten we onszelf opdrogen in de brandende maar uiterst welkome zon. Tassen inpakken, uitchecken en op naar de skytrain om richting het Grand Palace te gaan, het voormalige konkinklijk paleis. De taxichauffeur die we aanspreken na een treinritje weet ons naieve en troetelige toeristjes te strikken voor een tochtje over de rivier Mac Nam Chao Phraya in een longboat. Onze kapitein heeft een merkwaardige stijl van varen; vol gas afgewisseld met tergend langzaam. Dit komt me ergens bekend voor... We worden na een reisje van drie kwartier afgezet bij een kleine kade waarbij we volgens de kademan binnen 5 minuten in het Grand Palace zouden zijn. Niets is minder waar. We lopen door smalle straatjes met overal kraampjes met allerlei soorten ondefinieerbare etenswaren. Ik vind het allemaal even prachtig en voel me soms net Erica op reis want alles is fantastisch! Aangekomen bij het paleis worden we door een betrouwbaar uitziende vrouw van een officieel lijkend toeristeninformatiebureau naar een tuktuk begeleid die ons zal rondtouren door het stadsdeel omdat het te druk is in het paleis. Onze tuktukchauffeur is alleraardigst en een echte dierenliefhebber want hij heeft zijn huisdier gezellig meegenomen, aangenaam eekhoorn Napkin. We maken een stop bij een Buddha van 45 meter hoog en zien hier ook onze eerste monnik. Heel gaaf! De volgende stops zijn nogal dubieus: een toeristenbureautje dat onze hele reis met ons wil plannen en een kledingzaak waar we naar binnen worden geduwd. De chauffeur krijgt zeer waarschijnlijk een fee voor alles wat het toeristenbureau en de kleermaker ons aansmeren en is duidelijk niet blij met ons. De ritprijs wordt vervijfvoudigd van €1,- naar €5,- en we worden in razend tempo weer naar onze startplaats geloodst maar niet zonder dat we een paar glimpen hebben kunnen opvangen van de protesten tegen de regering. Na een snel ontbijt (15.15) besluiten we om het Grand Palace te laten voor wat het is en te vertrekken naar Kanchanaburi. Vervoertechnisch gezien zit het vandaag niet echt mee want onze taxichauffer spreekt geen woord Engels en lijkt geen idee te hebben waar The Southern Bus Terminal is. Na een enerverende rit komen we dan toch bij het busstation en voor nog geen €5,- met zijn tweeën zijn we 2,5uur lang zoet in de bus naar Kanchanaburi waar mijn ware aard als schrijfster naar boven komt. Na een ritje in een tuktuk naar de beroemde Bridge over the river Kwai stappen we in ons volgende vervoersmiddel: een soort veewagen maar dan voor backpackers. De chauffeur verzekerd ons ervan dat hij een mooi, nieuw en betaalbaar hotel weet en ietwat huiverig laten wij ons gewillig afvoeren. Godzijdank was deze sjoof wel te vertrouwen want het hotel is strak, nieuw, schoon en de kamer is primadeluxe. We hunkeren naar een douche en naar gratis wifi om onze eerste avonturen met jullie te delen.
Nadat dit is gelukt dompelen wij ons onder in de wondere wereld van de Thaise keuken. Pad Thai met garnalen en Mud curry met garnalen, Erica in mij komt weer boven want het smaakt fantastisch! Uiteraard mogen een paar 'hollandse' loempia's niet ontbreken en een biertje on the side maakt het diner compleet. Chang bier, mijn nieuwe favoriete drankje vanwege de olifant op het etiket. Als onze buikjes rond zijn gaan we op zoek naar een bar waar we op ons geluk kunnen proosten. Bij een afgelegen bar aan The River Kwai met de toepasselijke naam The One laten wij ons als enige neerstrijken om ons te verbazen over de Karaoke kunsten van het personeel. Alles op een rijtje: beeldschoon uitzicht over de rivier, knap gezelschap van San Jordie, een voortreffelijk Olifantenbiertje en godsgruwelijk valse maar uiterst vermakelijke muziek. Beter kan niet! Nadat onze trommelvliezen dermate op de proef gesteld zijn dat we wel weg moeten gaan drinken we nog 1 drankje naast de bar bij het hotel en verwerken daarna snurkend onze jetlag in een bedje waarbij onze voetjes olijk over de rand hangen.